یادداشت عصماء

        به نام آنکه جان را فکرت آموخت

مرور خاطرات دوران تحصیل و دانشجویی و اوائل سالهایی که مشغول به کار شدم برایم یادآور ضعف مهمی در زندگی افراد در آن رده های سنی گردید که همه ی ما از جنبه های مختلف آن رنج می بردیم یعنی ضعف برقراری صحیح روابط اجتماعی. اینکه هیچکدام از ما برای حضور مؤثر در اجتماع آماده نشده بودیم. خیلی هامان با وجود استعداد تحصیلی و قبولی در آزمون هفت خوان کنکور، بلد نبودیم چگونه به حقوق هم احترام بگذاریم، با جنس مخالف رابطه برقرار کنیم، با استادهایمان تعامل داشته باشیم و... در واقع این تقصیر ما نبود علاوه بر خانواده، قصور اصلی از نظام آموزشی ماست که صرفاً تمرکز آن بر بالا بردن سطح علمی دانش آموزان در یک بخش محدود است و جای یادگیری مباحث مربوط به روابط فردی و اجتماعی هنوز که هنوز است در مدارس ما خالیست. شاید والدین، معلم و استاد هم خود به نوعی با آن درگیر است و مسائل روانی حل نشده زیادی دارد!؟
باری خواندن این کتاب و کتابهایی اینچنین و نه آنهایی که زرد هستند و پایه و اساس علمی ندارند، هر چند که در زمینه بهبود مهارتهای فردی و اجتماعی کافی نیستند ولی بسیار کمک کننده اند. هوش هیجانی آقای کلمن؛ کاربردی، ساده و خواندنش برای همه لازم است.