یادداشت مجید اسطیری

        کتاب خیلی خوبی که برای همه اهالی ادبیات داستانی خواندنش واجب است. نه برای پایان دادن به بلبشوی شکسته نویسی، که فقط برای سامان دادن به آن
البته بنده با یک فرض مهم این کتاب مخالف هستم. این که مخاطب متن دیالوگ های داستان را در ذهنش شکسته می‌خواند. به نظرم اصلا این طور نیست. نمونه اش هم آن دیالوگ نویسی پایان فصل سوم است که آقای صلح جو خودش به روش مورد قبول خودش نوشته ولی اصلا نمی‌شود راحت آن را خواند و به نظر من که اصلا نمی‌شد اسمش را شکسته نویسی گذاشت
اما این کتاب برای مخاطبی که نویسنده نیست هم مفید تواند بود. برای جلوگیری از همان بلبشوی شکسته نویسی که گفتم و در شبکه های اجتماعی مدام اوضاع آن بدتر می‌شود