یادداشت طه
1401/10/22
فرار از فلسفه را چند سال پیش مطالعه کردم، به تازگی ویراست جدیدش نیز به بازار آمده است، که مطالب بیشتری نسبت به ویراست نخست دارد. زندگینامههای خودنوشت به نظرم بسیار خواندنی هستند، نه صرفا به این خاطر که روایتی پرجزئیات از زندگی شخص ارائه میکنند، بلکه بدین خاطر که حسِ همذاتپنداری را بیشتر برمیانگیزانند. زندگی نامههایی را که دیگران مینوسند معمولاً آنقدر گرفتار اغراق و حذفِ ناکامیها است که انسانی میانمایه مانند من از پیشرفت ناامید میشود، گویی که بزرگان همه از آب و خاکی دیگر بوده اند و جز در ناکجاآباد به دست نمیآیند! اما در زندگینامههای خود نوشت شخص معمولاً از ناکامیها و نقاط خاکستری زندگیاش نیز سخن میگوید... این روزها به طرز غریبی پکر و بیحوصلهام، بیشتر بهانهای بود که با دوستان عزیزم صحبتی کنم.
18
(0/1000)
نظرات
1401/10/23
خیلی ممنونم، لطف کردید. شعر زیبایی است. انشاءالله همینها برایتان جواب دهد از این به بعد نیز... برای من دیدن قوالی هم گاهی بسیار راهگشاست... https://www.youtube.com/channel/UCpnYqtkqswSrZyg0NNXNMgA این را دستکم روزی 2 بار نگاه میکنم!
0
1401/10/23
سلام.بد حال چرا دوست عزیز؟ما کتابخوانها،عموما شادی و غم و هیجان خودمونو درکتاب ها جستجو میکنیم.کاش یک کتاب حال خوب کن بخونید یایک فیلم محتوای مثبت ببینید.بعدهم به خدای بزرگ بسپارید غم هاتونو...حسبی الله و نعم الوکیل.خدا حواسش هست بهتون حتما
1
0
1401/10/23
سلام و عرض ادب. «چرا» که البته زیاد است....حال است دیگر، گاه حال خوش میآید و گاه بد. در ایران برای حالِ خوب باید جنگید واقعا.... بله برخی کتابها بسیار حال-خوبکن هستند، همچنین برخی فیلمها. اما دیدار اخوان هم بسیار خوب است... سهشنبهها جلسهای با برخی اساتید داریم، که حتی اگر نخواهم هم حالم خوب میشود! ممنونم از توجه و تفقد شما دوست عزیز
0
محدثه محمدزاد
1401/10/23
0