یادداشت محمدرضا ایمانی

        اینکه یک نفر رمان نویسی خوبیه دلیل نمیشه جستار نویس خوبی هم باشه.
واقعا کتاب جالبی نبود. به نظرم تو مقالات اندیشه عمیقی نداشت ولی با قدرت ادبیاتش سعی کرده بود یه ایده خیلی نازل رو جوری بسط بده انگار بحث جدی‌ایه. شاید بهترین مقالش مقاله گوته و تولستوی بود که اونجا برای نوابغ ایده حیوان-خدایی رو مطرح کرده بود که جالب بود. ولی الباقی چنگی به دل نمیزد. صفحه‌ها میخوندم بدون اینکه بفهمم چی میخواد بگه. همش قدرت ادبیات بدون نقطه انسجام درونی...
البته اینکه گزینش و ترجمه مقالات برای سال‌ها قبل هست هم می‌تونه بی‌تاثیر نباشه.