یادداشت میم حیم

        حالا که دارم این یادداشت رو مینویسم، چند دقیقه ای از پایان خوانش کتاب تموم شده. تلخی صبر، انتظار و زندگی عجیبی که خانم منیژه لشکری داشتن قلبم رو احاطه کرده و اشکام رو جاری...
خواندن این کتاب ها برای ما جوانانی که در زندگی شتاب‌زده ی مدرن امروزه  دست و پا میزنیم خیلی میتونه الهام بخش باشه. لمس صبر، انتظار، استقامت و چندبار بالا و پایین شدن زندگی اما مقاومت این شیرزن خیلی جذابه. خدا رحمتشون کنه.
اما قلم کتاب و نحوه‌ی پرداخت به موضوع خیلی ساده بود. کتاب از نماد، نگو نشان بده و هرنوع خوی لطیف ادبیاتی خالی بود. جذابیت این کتاب صرفا بخاطر صبر و تحمل انتظار خانم لشکری هست و زیبایی های ادبی اصلا به کمک این کار نیومده... امیدوارم در آینده ای نزدیک، پایداری نویسان عزیز بیشتر از ادبیات و لطافتش کمک بگیرن.