یادداشت آرمان کاظمی

        داستان در ابتدا سخت است، سفت است. رفته رفته می‌شکند، شاید هم من طریق نفوذ در آن را یاد می‌گیرم. هر چه هست بالاخره خود را در میانه ماجرا میایم.
کتاب آنچنان که از نامش نمایان است، روایت ملال است. ملال شخصی که فرسنگ‌ها باید از آن دور باشد، اما نیست. پس دیگر چگونه می‌شود از ملال دور ماند؟ نکند زندگی همه ما با ملال گره خورده است؟ شاید.
اما چخوف نمی‌خواهد تسلیم شود. می‌تازد و می‌تازد. و کلید حل مسئله را در دستان ما می‌گذارد.