یادداشت اسب

        هر دوتا نمایشنامه خوندنی بودن ولی گفت‌وگوی ناتمام رو بیشتر دوست داشتم چون با شخصیت‌های تاریخیِ واقعی درگیرت می‌کنه و حوادث شیلی رو با روایتی جذاب و خوندنی بیان می‌کنه. نمایشنامهٔ مصاحبه در بوئنوس آیرس شخصیت‌ها خیالی‌ان ولی باز نوع روایت جذاب و خوندنیش می‌کنه. در آخر هم درود بر آبتین خان گلکار که فکر کنم منو به خوندن نمایشنامه علاقه‌مند کرد.