یادداشت شکوفه سادات مرجانی بجستانی

        .
اسکار و خانم صورتی از اون کتاباست که وقتی خسته‌ای، بُریدی، کم آوردی، دلت گرفته، یه شبی بری سرت و بزاری روی پای یه آدم امن، اون همین طور که انگشتاش دارن موهاتو نوازش می‌کنن برات #اسکار_و_خانم_صورتی بخونه و تو گوش کنی.بعد تهش وقتی قطره‌های اشکت و پاک کردی بلند بشی و بهش بگی درست میشه نه؟ 
و اون همین طور که بهت لبخند میزنه بگه : معلومه. تو از پسش بر میای. 

داستان درباره‌ی یک پسر ده ساله به اسم اسکار است که به دلیل سرطان در بیمارستان بستری است او با یک پرستار مواجه می‌شود و تصمیم می‌گیرد برای خدا نامه بنویسید.

از جناب اشمیت #خرده_جنایت_های_زناشویی رو خونده بودم واونم خیلی کتاب خوبی بود

این کتاب هر بهانه‌ای رو برای کتاب نخواندن از شما می‌گیرد. خوش خوان، روان، جذاب، کوتاه و با قیمت خیلی مناسب.
یک لقمه‌ی کتابی که حالتون و خوب و خراب میکنه.
ببینم چه می‌کنید. 

توی این کتاب منظور از «یک روز میتونه به اندازه‌ی یک عمر بگذره» رو کامل متوجه بشید  

بخش هایی از کتاب:
 «من اسکارم، ده سالمه، تو خونه گربه و سگ رو آتیش زدم.(فکر کنم حتی ماهی گلی هم کباب کرده باشم!) اولین‌باره که برات نامه می‌نویسم چون تا حالا به‌خاطر درس‌هام وقت نداشتم» 
می‌تونستم خیلی راحت به‌جای این‌ها بنویسم : «بهم می‌گن کله تخم‌مرغی، هفت‌ساله به‌نظر می‌رسم، به‌خاطر سرطانم تو بیمارستان زندگی می‌کنم و هیچ‌وقت نوشته‌ای برات نفرستادم چون فکر نمی‌کنم حتی وجود داشته باشی!» 

_حالا برای چی باید برای خدا بنویسم؟ 
_کم‌تر احساس تنهایی می‌کنی. 
_ احساس تنهایی کم‌تر با کسی که وجود نداره؟ 
 _به وجودش بیار. 
 به سمت من خم شد. 
_ هر بار که تو یه‌کم بهش فکر می‌کنی یه‌کم بیشتر به وجودش میاری؛ اگه همین‌طور ادامه بدی کامل می‌شه؛ اون حالتو خوب می‌کنه. 

  _این یه تقویمه... تقویم دوازده روزِ پیشگو! می‌خوام یه بازی کنیم؛ من و تو، به‌خصوص تو! از امروز تو، هر روزش رو نگاه می‌کنی و به خودت می‌گی: «این واسه من ده سال حساب می‌شه» 
_ده سال؟ 
_آره، یه روزت، ده سال! 
_خب این‌طوری دوازده روزه، صد و سی ساله می‌شم!
_ آره متوجه شدی؟ 
مامی صورتی بوسیدتم؛ خوشش اومد! فهمیدم! بعد رفت. 

#اریک_امانوئل_اشمیت
#معصومه_صفایی_راد
#انتشارات_کتابستان 
#کتاب
#خدا