یادداشت محمدرجا صاحبدل

        تماما مخصوص، مخصوص خود عباس معروفی
این ششمین کتابی بود که از باسی بود خواندم. برف و کوه از عناصر طبیعی تکرارشونده آثار معروفی است.

 این بار داستان یک عباس روایت می‌شود گویی سایه‌ی خود عباس معروفی است. کتابی چهل‌ونه بخشی که در موارد متعدد، پایان هر بخش عنصر آغاز بخش بعدی می‌شود.
کشش دارد. 
خسته‌ات می‌کند اما باز کشش دارد. 
تکرار دارد ولی کشش دارد.

 نمی‌دانم امیر حسین‌زادگان به چه امیدی هفت سال دنبال چاپ این کتاب بود. کتابی که با هنجارهای وزارت ارشاد هیچ انطباقی نداشت.
نمی‌دانم چرا کتاب به احترام زنان در سایه است، حال آنکه کمترین احترامی به ایشان گذاشته نشده است.