یادداشت شقایق خانجانی

        بعد پنج روز تمام وقت پای این کتاب بودن، همین الان تمام شد و من انقدر گریه کردم که سرم داره منفجر می‌شه.
چند ساله که استورم‌لایت همدم منه؟ هفت سال؟ هشت سال؟ همین حدودا باید باشه. هیچ‌وقت فکرشم نمی‌کردم که یه مجموعه رو انقدر با جون و دل دوست داشته باشم. 
از شروع کتاب همه‌ش یه ترسی تو وجودم بود، ترس از پایان‌های سندرسونی، ترس از سرنوشت افرادی که باهاشون زندگی و همذات‌پنداری می‌کردم. ولی الان با اینکه قلبم درد می‌کنه، اما به نظرم این بهترین پایانی بود که می‌تونست برای این آرک بنویسه.
و بذارید یه چیزی بهتون بگم، این آرک مقدمه‌ای برای پنج جلد بعدی و کل کازمیر بود.