یادداشت violet sorrengail

        از همون ابتدای داستان حدس‌هایی توی ذهنم شکل گرفت و بخشی از اونها درست از آب درومد. جزئیاتش رو نمی‌گم تا اسپویلی پیش نیاد، اما می‌تونم بگم که نسبت به شخصیت کیدنس احساسات متناقضی دارم؛ هم ازش  بیزار شدم و هم دلم براش سوخت. اگه جای اون بودم شاید حتی توان ادامه دادن رو هم نداشتم.
بزرگ‌ترین ضعف کتاب برای من، ترجمه‌ی انتشارات میلکان بود؛ کیفیتش بسیار پایین‌تر از انتظاری بود که داشتم.و شاید اگر ترجمه بهتر بود این کتاب رو بیشتر دوست داشتم...
 در واقع، تنها عاملی که باعث شد کتاب رو تا پایان بخونم، کنجکاوی نسبت به پایان داستان بود. به جرأت می‌تونم بگم از بخش‌های پایانی (حدود قسمت ۸۰ به بعد) ارزش خوندن داشت، اما قبل از اون، مطالعه‌ش برام بیشتر شبیه به اجبار بود تا لذت.