یادداشت حسنیه صالحان

                چمران مرد تکلیف است. جمع اضداد. شخصیتی با روحی لطیف اما حماسی. انسانی که دلت می خواهد لا به لای تمام پیچیدگی های شخصیتی اش سرک بکشی و تمام آن را از بر شوی. 
بعد از شهادت حاج قاسم سلیمانی، خیلی ها تضاد شخصیتی او را با چمران مقایسه کردند. اما به عقیده من این تضاد در چمران پر رنگ تر بوده است.
ساده بگویم من عاشق چمران شدم. عاشق انسان عارفی که نقاشی می کشد، لطیف حرف می زند، اسلحه به دوش می کشد و تمام امکانات آمریکا را رها می کند تا به تکلیفش عمل کند.
خلاصه آنکه در یک جمله می توان گفت که: چمران و ما ادراک چمران...
(در مورد کتاب هم باید بگویم نکات ظریفی از زندگی چمران را در اختیار مخاطب قرار می دهد. توصیه می کنم در کنار مطالعه ی این کتاب اینترنت دم دستتان باشد و اسم ها و اتفاقات را سرچ کنید تا به اطلاعات دقیق تری دست پیدا کنید. 
نقدی هم که می توان در موردش داشت ساده گذشتن از کنار جدایی پروانه، همسر اول چمران از اوست. کاش کمی جدایی آنها را هم مثل وصالشان عمیق تر توصیف کرده بود.)