یادداشت Sadaf

Sadaf

1403/6/3

۳۶۵ روز بدون تو
        در وصف این کتاب فقط می تونم بگم اشک.
من نسخه ی چاپی کتاب رو خریداری کردم از نشر داهی که ۲۰۶ صفحه بود و در به خوان به اشتباه ثبت شده ۶۲ صفحه.ببینید اگر این کتاب رو نخوندید،دو حالت بیشتر اتفاق نمی افته؛یا عاشقش می شید،یا ازش متنفر می شید.بین این دو حالت رخ نمیده.من عاشقش شدم و به طرز خیلی دردناکی تک تک کلمات نویسنده رو درک کردم و حسشون کردم.تقریباً ۹۰ درصد جملات رو هایلایت کردم و اگر می تونستم کل صفحاتش رو قلب قلبی می کردم انقدر که این کتاب قشنگه.توی بخش نظرات دیدم یک سری دوستان گفتن که کتاب خیلی کم حجم و بی ارزشه.خطاب به اون دسته از افراد باید بگم که اگر کمی دقت کنید این کتاب روی جلدش هم نوشته شده مینیمال نوشته.یعنی قرار نیست شما یک رمان بخوانید.شما یک دلنوشته رو می خونید.و اینکه اگر قرار بود هرکس بتونه اینطوری کتاب بنویسه و معروف بشه،دوستانی که توهین به نویسنده می کنید،شما هم بنویسید ببینیم کسی می خونه یا خیر.اگر علاقه مند به سبک مینیمال نوشته هستید این کتاب حتی برای بیش از یک بار خوندن به دردتون می خوره.من که به شخصه بارها و بارها می خونمش.تکراری بودن بعضی جملاتش هم به علت اینه که بعضی کانال ها از روش نوشتن وگرنه نویسنده اول اون هارو در کتابش به کار برده.من که به شخصه لذت بردم و امیدوارم نویسنده بعد ۲۰۰ روز دوباره به عشقش برگشته باشه و حالش بهتر باشه.بنظرم به خودی خودش یک شاهکار در این سبک نوشته است.لطفاً شما دوست عزیزی که قراره این کتاب رو بخونید،توجه داشته باشید که این یک رمان نیست.و از همتون می خوام که به هیچ نویسنده ای توهین نکنید اگر یک کتاب سبک دلخواه شما نیست،دلیل نمیشه به قلم نویسنده توهین کنید.بنظرم هرکس ادعای کتاب خوان بودن داره باید حداقل این اصول ابتدایی رو بلد باشه.
به هر روی،بخوانید و عشق را در تک تک صفحات جست و جو کنید.✨️✨️✨️✨️✨️
      
15

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.