یادداشت آقای مِیمْ اَلِفْ هِ

        مزرعه حیوانات اولین مواجهه من با دنیای اورول است. دنیای به شدت نمادین و سیاسی. با اینکه من  از سیاست هیچ خوشم نمی‌آید اما این کتاب را یک نفس خواندم. دروغ چرا خیلی دوستش داشتم. آنچه که او در این کتاب به نمایش گذاشته است مشهود است بدون احتیاج به هیچ استدلالی. اینکه آرمان‌های یک انقلاب به تدریج استحاله می‌شوند....
خاطرم هست مدتی بعد از خواندن کتاب با استادی بر سر انقلاب 57 ایران نزاع می‌کردم. من معتقد بودم آنچه که برایش انقلاب کردیم تا به الان کمتر محقق شده یا اصلا نشده. آن استاد عقیده‌ای خلاف من داشت. آخر سر که متوجه شدم نمی‌توانیم با هم گفت‌وگو کنیم  پرسیدم اهل رمان خواندن هستند؟ استقبال کرد. روز بعد مزرعه حیوانات را برایش بردم. هفته بعد با شور و شوق از من تشکر کرد که چه کتاب خوب و تأثیرگذاری است. می‌گفت آنقدر دوست داشتم که به همه دوستانم معرفی کردم. من هم لبخندی زدم و گفتم این است ادبیات...
ترجمه کسایی پور خیلی روان است.