یادداشت پرسفونه‌ی یک هادس خیالی

        ابتداش: فوق‌العاده، اواسطش: معمولی، آخرش: کلیشه‌ای
معماگونه و راز آلود بودنش برام جالب نبود و از همون اول شخصیت های بد داستان رو حدس زده بودم. 
ایده‌ی این کتاب فوق العاده است و در نوع خودش کم نظیر در حقیقت شرارت شخصیت های اصلی داستان دقیقا همون چیزی بود که من از یک کتاب میخواستم( که خوشبختانه و شایدم بدبختانه کتابای این شکلی جدیدا زیادی دارن ترند میشن) ولی خب نویسنده نتونست اون شرارتی که من دوست دارم رو حفظ کنه و کم کم رو به افول رفت؛
آخرای داستان این شکلی بود که انگار داشتی یک رمان از سایت ۹۸ ایا میخوندی البته اولای داستان هم چند جا حس کردم یک جورایی یک سری اتفاقا از مجموعه‌ی انتخاب کپی برداری شده ...
کتاب کوتاهی بود و توی یک روز تمومش کردم و اگه بخوام بگم به کسی پیشنهادش میکنم یا نه میگم که اصلا قرار نیست توی لیست معرفیم باشه ولی اگه خودم نویسنده بودم قطعا یک چیزایی در مورد این که شخصیت اصلی داستان شروره مینوشتم 😒🥲
در یک جمله اگه بخوام بگم کتاب سعی داشت بگه داستان من یک داستان گوتیک و خفنه ولی در حقیقت این طور نیست، البته این نظر من بود و خیلی هارو دیدم که دوسش داشتن ...