یادداشت هانـی🐋

        این جلد، درست مثل دو جلد قبلی، برام تبدیل شد به یه خاطره‌ی شیرین که مطمئنم هیچ‌وقت فراموشش نمی‌کنم. تری دیری توی این سه‌گانه کاری کرده که ماجراجویی، طنز، اسطوره و حتی مفاهیم عمیق انسانی رو بریزه تو یه داستان خنده‌دار و پرهیجان.
جلد آخر واقعاً بی‌نظیر بود. مبارزه‌ی زئوس با هیولاها از اون صحنه‌هاییه که هم خنده‌دار بود، هم پرهیجان. ترکیبی از جدیت و حماقت، که فقط تری دیری می‌تونه به این خوبی از پسش بربیاد.
اما ستاره‌ی واقعی داستان هنوز هم تئوسه؛ اون نیمه‌خدای سر به هوا و دوست‌داشتنی که آتش رو به انسان‌ها هدیه داد... هدیه‌ای که انسان‌ها باهاش نه فقط گرما، بلکه جنگ، دود و نابودی هم ساختن. یه پیام تلخ پشت یه داستان خنده‌دار.
و در آخر، نمی‌شه از سَم، آلیس و جنی نگفت. اون‌ها هم به شکل خودشون قهرمان بودن؛ معمولی ولی شجاع، ساده ولی باارزش. حضورشون نشون می‌داد قهرمان بودن فقط کار نیمه‌خداها نیست.
نمره من : ۵ از ۵