یادداشت مسعود آذرباد

        عنوان کتاب گویای همه چیز هست: «نیایش‌های پیامبر» کتاب را نزدیک ده سال است که دارمش. گاه‌گاه، بدون فکر قبلی بخشی را باز می‌کنم و می‌خوانم. سراسر لطافت است و احساس و آرامش.
نیایش‌های پیامبر همانگونه که از عنوانش آشکار است، برگزیده‌ای است از راز و نیاز پیغامبر رحمت و مهربانی و اخلاق با خدای خود.
اصلا بگذارید یکجور دیگر بگویم. اینجا جای همان یادداشت‌های معرفی کتاب همیشگی نیست. من وقتی این کتاب را می‌خوانم تمام وجودم قلبی‌قلبی می‌شود! اصلا وقتی نیایش‌های پیامبر را می‌خوانم یکجوری می‌شوم. نیایش‌های ساده، مخلصانه و در عین حال عمیق! اینها حرفهای یک انسان معمولی است، فخر جهان و باعث خلقت تمام ماسوا است. اما در عین حال آدم را دور نگه نمی‌دارد. 
با این همه کتاب فقط نیایش‌های پیامبر در هنگام نماز یا دعا نیست. مثلا یکی از دعاها مربوط به هنگام حفر خندق است پیش از جنگ احزاب. مانند این نیایش‌ها زیاد است. نیایش هنگام لحظات عادی زندگی. این چیزها را که می‌خوانم بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرم. پیامبر ما، این اسوه حسنه، دارد بهانه دستمان می‌دهد چگونه سعی کنیم سیممان را به خدا وصل کنیم. یعنی آدم لازم نیست حتما حتما رو به قبله باشد، حتما روی نشسته بر سجاده و در مسجد باشد که نیایش کند و سیمش را وصل کند. مهم این است که حواسش را جمع کند. پشت لپتاب، در صف نانوایی، هنگام پهن کردن سفره، هنگام بنایی، موقع بنزین زدن، در همه این مواقع می‌شود با خدا نیایش کرد. با خدا راز و نیاز کرد. 
راستی خیلی از نیایش‌های پیامبر را که می‌خوانی کوتاه است. در حد یک جمله. می‌شود داخل گوشی یادداشت‌شان کرد یا روی کاغذ نوشت و با تکرار حفظشان کرد. موقع نماز، دعا یا باقی لحظات زندگی، آنها را خواند. چی بهتر از اینکه آدم کلامی را به زبان بیاورد که زمانی پیامبر خدا آن را به زبان آورده است!؟
پیامبر، پیامبر همه مسلمانان از تمام جهان است. کتاب نیایش‌های پیامبر نیز چنین است. هم از منابع اهل سنت این نیایش‌های را جمع کرده است هم سراغ کتاب‌های شیعیان آمده است. در ابتدای هر نیایش، منبع آن را هم آورده است. چه از اهل سنت، چه شیعیان. اگر هم در هر دو منبع آمده است باز هم آنها را آورده است. استاد محمود مهدوی دامغانی یکی از بزرگترین مصصحان متون شیعی و تاریخی ماست که از اهمیت و جایگاه فرهنگی ایشان هر چه بگویم کم است. خودتان گوگل کنید دستتان می‌آید چه کسی سندیت این نیایش‌ها را بر عهده داشته است.
از ترجمه هم که نگویم. نه تنها روان است و سعی شده تمام منظور را برساند بلکه آقای کمال‌الدین غراب به شکلی آهنگین و دلکش آن را به فارسی ترجمه کرده است. 
خلاصه که برای ایامی که می‌خواهید با خدا خلوت کنید، بهانه خوبی است. یکی‌اش همین شب‌های قدر است. چه بهتر از اینکه آدم در شب‌های قدر، با واسطه پیامبرش با خدا راز و نیاز کند؟
راستی، اگر کتاب را خواندید، نه فقط من که همه دست‌اندرکاران این کتاب را دعا کنید.