یادداشت مهدی شکرگزار

        کتاب ر، داستان مجاهدی است که خستگی ناپذیر بود. مجاهدی که توان ایستادن نداشت و باید حرکت می گرد. مجاهدی که طاقت دیدن ظلم را نداشت.هر جا که ظلمی بود، او بود تا مبارزه کند. مجاهدی که تا آخرین نفس، برای اعتقاداتش جنگید.
کتاب از لحن روان و مناسبی برخوردار است، به گونه ای که بسیار خوب میتوان با شخصیت ها، ارتباط گرفت، همراهشان غمگین شد، همراهشان خندید، همراهشان جنگید. 
در ابتدا، نحوه ی نقل قول ها، کمی نامانوس است و سخت است که ارتباط برقرار کنی، ابتدا کم کم میبینی که نقطه قوت کتاب، همین مدل نقل قول است که خواننده را در شرایط آن زمان قرار می دهد.
روایت غیر خطی هم باعث جذابیت و تاثیر گذاری بیشتر کتاب شده است. همچنین عکس هایی که در بین روایت ها، خواننده را به همان حال و هوای روایت میبرد. نامه های رسول به همسرش هم جذاب است و به درک بهتر شخصیت او و همچنین شرایط او و خانواده اش کمک می کند. به کار گیری مناسب نانه ها در متن هم بر تاثیر گذاری آن افزوده است.
شخصیت رسول و نحوه رفتارش، که بدون سانسور و قداست سازی بیان شده است، باعث همراهی بیشتر خواننده با شخصیت او می شود. شهیدی که سیگار می کشد، تقلب می کند، با دوستانش شوخی می کند، همه ی اینها، باعث می شود که خواننده بتواند با شهید، ارتباط بگیرد و او را فردی ماورایی تصور نکند.