یادداشت dream.m

        آثار استاد بهرام بیضایی چراغی‌اند که بر صفحات تاریک تاریخ می‌تابند؛ دست‌هایی‌اند که در میان خاکستر فراموشی، روایات گمشده را جست‌وجو می‌کنند و جهانی‌اند واسط بین آیین، تاریخ و حماسه. من این آثار را می‌ستایم نه فقط برای شکوه کلماتشان، بلکه برای جهانی که می‌آفرینند؛ جهانی که در آن یاد جمعی، آیین و اسطوره شگفتی می‌آفریند و تاریکی تاریخ با شعله‌های آیینی دوباره روشن می‌شود.
...............
بیضایی بارها گفته است که تاریخ رسمی حقیقت را پنهان می‌کند و هنرمند وظیفه دارد این حقیقت را بازخوانی و بازآفرینی کند. به همین دلیل، آثار او همواره به حافظه‌ تاریخی گمشده‌ ایرانیان بازمی‌گردند؛ بخش بزرگی از هویت ما که زیر فشار سانسور، فراموشی یا تحریف تاریخی دفن شده است. نمایشنامه‌ ندبه دقیقاً در همین راستا نوشته شده؛ مرثیه‌ای اسطوره‌ای برای ملتی که بارها تاریخش دفن شده و بار دیگر از دل خاکستر برخاسته است.
ندبه تنها نوعی سوگواری نیست؛ مرثیه‌خوانی برای تاریخی است که حتی در دل فراموشی دوباره سر برمی‌آورد. شخصیت‌های نمایشنامه نمادهای مردم بی‌صدا و قربانیان بی‌نام تاریخ‌اند. گریه و نوحه در ندبه صرفاً واکنشی احساسی نیست، بلکه زبان مقاومت است؛ زبانی که وقتی قدرت رسمی سکوت می‌کند، در لابه‌لای اشک و ضجه، حقیقت را زنده نگاه می‌دارد.
و به عقیده‌ من، این است راز اعجاب‌انگیز شکوه و ماندگاری آثار بیضایی؛ او صدای گمشدگان تاریخ است و کسی که چراغ هنر واقعی را روشن نگاه می‌دارد، تا یاد جمعی، آیین و اسطوره همچنان در ما زنده بمانند.
......‌‌‌
باتشکر از همخوان خفن بینظیرم ♡♡♡♡♡
ریویوو صوتی مفصل در چنل تلگرام :)