یادداشت .ebrahim

        این اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم و صادقانه بگم، خیلی ناامیدم کرد. داستان به نظرم بیش از حد پیچیده و پر از شخصیت‌های اضافی بود که باعث سردرگمی می‌شد. شیوه روایت از زبان دکتر شپارد یه جورایی کند و خسته‌کننده بود، انگار عمداً داره خواننده رو گمراه می‌کنه بدون اینکه لذت‌بخش باشه. ترفند غافلگیری معروفش هم به نظرم بیش از حد مصنوعی بود؛ انگار آگاتاکریستی فقط خواسته خواننده رو شوکه کنه بدون اینکه منطق داستان درست پیش بره. شخصیت‌پردازی‌ها هم خیلی سطحی بود، هیچ‌کدوم از آدما برام واقعی یا قابل‌لمس نبودن