یادداشت maedeh

        مثل آب برای شکلات

سرگذشت دختری مکزیکی به نام «تیتا‌»
«تیتا» که کودکی‌ رو در آغوش «ناچا»، آشپز و خدمتکار مهربون خونه، در بین عطر و بوی خوراک‌ها و چاشنی‌ها و ادویه‌ها در آشپزخونه گذرونده و به آشپزی بی‌همتا و پر‌شور تبدیل شده که انگار خوراکی رو با ترکیبی جادویی از خواربار و احساساتش آماده می‌کنه! احساساتی ژرف و عمیق که می‌تونه مزه و روح خوراک رو تغییر بده. «آشپزی» برای «تیتا» شیوه‌ای برای بیان چیزیه که درونش می‌گذره . «تیتا» تنها به این خاطر که کوچک‌ترین دختر خانواده‌‌ست، حق «عاشق شدن» و «ازدواج» نداره و محکوم به موندن توی خونه ی مادریه.


«تیتا» میراث‌دار سنت‌ها و رسوم ویرانگره...
«مثل آب برای شکلات» از عشق اساطیری حرف می‌زنه، از غذا و آشپزخونه میگه ، سری به جنگ‌های داخلی مکزیک می‌زنه، از بند‌وبست‌های محدودکننده سنت‌ها می‌گه و کنکاشی هم در روابط خانوادگی، پیوندهای خونی و غیرخونی انجام می‌ده ولی به نظرم تنها در بخش‌های آشپزی بسیار موفق عمل کرده...
در روایت کتاب «عشق اساطیری» که  مورد نظر نویسنده بوده شکل نگرفته و «پدرو» کاراکتر یه ابله بی‌دست و پا رو ایفا می‌کنه تا یه عاشق دل‌سوخته! ضمن اینکه رمان از جایی شروع می‌شه که «پدرو» و «تیتا» عاشق و دلباخته همدیگه شدن با این حال، حتی دو جمله هم درباره دلیل چنین عشق و رابطه‌ی سوزانی ارائه نشده و این یکی از ضعف های کتابه.
«تیتا» عاشق چیه«پدرو» شده ؟ مردونگی‌ش؟ نرینگی‌اش؟ رعیت‌زاده بودنش؟ سواد و معلوماتش؟ صداقتش؟ شجاعتش؟ 
ولی‌ راوی که رای به عدم وجود تک تک این ویژگی‌ها توی شخصیت «پدرو» می‌ده . «پدرو» چطور چنین پرشور و عمیق عاشق «تیتا» می‌شه؟
زیبایی «تیتا»؟ آشپزی جادویی‌اش؟ معصومیتش؟ یا هنرمند بودنش؟
چون «تیتا» به تمام این صفات عالی مجهز هست،اما بازهم دریغ از اینکه خواننده به‌طریقی متوجه بشه نیت «پدرو» کدوم بوده؟
«پدروی» عاشق! بگذریم که یه عاشق احمق و در عین حال بی‌اخلاق  بود و ما هیچ جا وارد ذهن «پدرو» نمیشیم تا دلایل رفتارهای غیرمعقولش برامون قابل درک بشه
«روسورا» که دیگه نهایت بی‌دقتی نویسنده تو شخصیت‌پردازیه. روسورا- عملاً هیچ چیزی نیست در حالی‌که می‌شد با توجه به نقشش تو داستان بسیار عمیق به شخصیتش پرداخته بشه!
و دیگه این که بعضی از  شخصیت‌های رمان تک بعدی‌اند و حتی به همون بُعدشون هم به درستی پرداخته نشده ...
اما با همه این توصیفات کتاب اونقدرا هم منو دل‌زده نکرد.