یادداشت بِهتاب

        لذت و درد:  دو کفه یک ترازو

 خانم آنا لمکی روانپزشکی که سال ها با بیماران درگیر اعتیاد سروکار داشته.
دنیا / ملت دوپامین تمثیلی جالب برای توصیف همه ماست. 
ما، ملتی که در قرنی زندگی می‌کنیم که به راحتی میتونیم به انواع لذت های آنی و اما مضر دست پیدا کنیم. از دسترسی راحت تر به مواد مخدر گرفته و گسترش انواع آن تا اعتیاد های رفتاری مثل بازی های رایانه ای و شبکه های اجتماعی.
ملت دوپامین ماییم، که همواره در خطر اعتیاد به دوپامین آنی هستیم. 

 با اینکه در جوامع به افراد معتاد همیشه با دید منفی نگاه می‌کنند. اما این افراد درس های بزرگی برای ما هستند تا ماهیت و ویژگی های انسانی رو بهتر بشناسیم.

نویسنده بیان میکنه لذت و درد دو کفه یک ترازو هستند و 
با اطلاعاتی از علوم‌اعصاب و تجربه زندگی افرادی که اعتیاد داشتن، این ارتباط رو به زیبایی برای ما شرح میده.
ابتدا کفه لذت رو سنگین میکنیم و با همون اعتیادی که همه امون می‌شناسیم رو به رو میشیم.
در ادامه با انواع راه های درمان( که ایده های بسیار خوبی به شما میده)
و سپس کفه درد رو سنگین میکنیم.
"من این قسمت رو بیشتر دوست داشتم" و اینجا با مفاهیم جالبی آشنا میشیم. آیا فشار بر کفه درد مضره یا برعکس؟! لذت های پایدار تر یا اعتیاد به ورزش های سنگین.

در نهایت امیدواریم با مطالعه این کتاب  بیشتر به رفتارامون فکر کنیم. و سعی کنیم تعادل بیشتری در زندگی داشته باشیم‌ و از خطر رفتار هایی که کفه درد یا لذت این ترازو رو زیادی سنگین می‌کنند آگاه باشیم.
از اونجایی که رفتار های لذت بخش برای ما راه فراری از سختی های زندگی شدن ، من  به این نتیجه رسیدم شاید بهتره به جای  وقت گذرونی در شبکه های اجتماعی برای رهایی از اضطراب با همون چیزی که مدت هاست بهم اضطراب میده رو به رو بشم. چرا که این بهترین راه برای تعادله.