یادداشت h.boodaghi

        به نظرم کتابخانه ارواح از اون کتاب‌هایی بود که آدم رو یکهو می‌بره توی دنیای پر رمز و راز خودش. همون اول حس کردم فضای داستان یه حال‌وهوای تاریک و کمی وهم‌آلود داره، جوری که آدم ناخودآگاه می‌خواد بیشتر بخونه ببینه پشت این ماجراها چه رازی پنهانه. شخصیت‌ها به نظرم قابل لمس بودن، مخصوصاً وقتی با ترس‌ها و تردیدهاشون روبه‌رو می‌شدن. چیزی که من خیلی دوست داشتم، این بود که کتاب فقط یه داستان فانتزی ساده نبود، یه جورایی بین سطورش حرف‌هایی درباره مرگ، سرنوشت و حتی امید زده بود. شاید بعضی جاها ریتم داستان کند می‌شد، ولی همون حال و هوای خاص و فضاسازی قوی باعث می‌شد ادامه بدی. در کل حس می‌کنم بیشتر از اینکه فقط یک رمان ترسناک باشه، تجربه‌ای بود که بعد از خوندنش تا مدت‌ها توی ذهن می‌مونه.