یادداشت مهدی عبدالعلی پور
1402/6/24
اگر به من بود اسم کتاب رو عوض میکردم میذاشتم:《چگونه از یک قاچاقچی اسلحه، قهرمان بسازیم》 جدای از نقدهای فنی که به این کتاب وارده (مثل توصیفها و تشبیههای بیجا و خارج از قصه)، روایت جهتدار، نامعتبر و یک طرفه کتاب واقعا یک جاهایی حال بهم زن میشه با خوندن این کتاب مخاطب هیچ دریافتی از لیبی، مردمش زیستاجتماعی و مجموعا فردیت یک لیبیایی بهدست نمیاره، صرفا یه بیانیهی " چقدر قذافی بد بود" نصیبش میشه در مجموع به نظرم خوندنش وقت تلف کردنه، تمام دیتاهایی که در خصوص لیبی میده رو میشه با یه سرچ تو ویکی پدیا با صرف زمانکم تر خوند.
(0/1000)
نظرات
1403/2/27
اون چیزی که منو جذب کتاب کرد اون سادگی و احساسی بودن کتاب بود این که نویسنده احساساتش و خیلی درست و بی الایش رو کاغذ پیاده میکنه خیلی کم پیش میاد یک مرد اونم عرب کتابی بنویسه درباره احساس خودش نسبت به پدرش ..کتابای که به دست نزدیکان قربانی ها نوشته میشا عموما خالی از اطلاعات کافی ان و بیشتر جنبه احساسی روزمرگی خانوادگی دارن یه بخشی اش هم مربوط به اینکه این خانواده ها محقق نیستن یا شم خبرنگاری ندارن و اینکه مخاطب جهانی هم اکثرا نبال بخش احساسی ماجرا تا یک گزارش کامل از سیر اتفاقات @mahdi_ab
0
مهدی عبدالعلی پور
1403/2/27
0