یادداشت فاطمه مجاب

        بعد از «زنان تروا»، «الکترا» دومین نمایشنامه‌ای بود که از اوریپید (و کلا از تراژدی‌نویس‌های یونان باستان) خوندم. جالبه که فضاش به شکلی مقابل «زنان تروا» بود. اونجا آگاممنون شخصیت منفی بود که به تروا حمله کرده بود، اینجا داستان به لحاظ زمانی بعدتر از فتح تروا اتفاق می‌افتاد و آگاممنون نقش یه قربانی رو داشت که الکترا و اورستس (دختر و پسرش) می‌خواستن انتقامش رو از کلوتایمنسترا (مادرشون) بگیرن. و کلا داستان حول این انتقام گرفتن (مادرکشی) و درست بودن یا نبودنش می‌چرخید. که البته گناهش به گردن غیب‌گویی آپولو مبنی بر این انتقام افتاد: تحت یک جبری اونها این کار رو کردن در نتیجه بخشیده می‌شن. کلا چنین نگاهی وجود داشت.