یادداشت محمدامین

        
«دعا برای ربوده‌شدگان»: روایتی انسانی از خشونتی ساختاری

جنیفر کلمنت در این رمان، با زبانی شاعرانه و خالی از اغراق، دنیایی را روایت می‌کند که در آن دختر بودن خودش یک خطر است. روایت از زبان دختری نوجوان، هم‌دلانه و تأثیرگذار است، اما در عین حال گاهی باعث می‌شود عمق تحلیلی و پیچیدگی اجتماعیِ ماجرا نادیده بماند.

شخصیت‌های فرعی بیشتر در خدمت پیش‌برد روایت‌اند تا دارای هویت مستقل، و همین باعث می‌شود گاهی کتاب به جای یک تجربه چندلایه، تبدیل به مونولوگ روانی یک قربانی شود.

با این حال، «دعا برای ربوده‌شدگان» کتاب مهمی‌ست، نه به‌خاطر بی‌نقص‌بودنش، بلکه چون صدای آن‌هایی‌ست که معمولاً هیچ‌کس برایشان نمی‌نویسد.