یادداشت فاطمه سادات امامی

        کتاب اوایل دهه محرم به دلم نشست و اواسط دهه به دستم رسید.
مهمان گاه مثل باقی مجموعه کتاب‌های کاشوب روایت روضه هایی هست که زندگی می‌کنیم.
کتاب امسال،به نظرم به دلیل اتفاقات یکسال گذشته سعی داشت آدم های متفاوت تری رو زیر خیمه امام حسین روایت کنه که به همین دلیل بعضی از روایت هاش اصلا باب دل من نبود. تقریبا نیمه اول کتاب پر بود از روایتِ آدم های با شک و شبهه‌ای که حس نمی‌کنی درباره امام حسین و منظومه‌ فکری‌ای که از الزاماتشه یقینیاتی داشته باشن. ما هیچ کدوم آدم کاملی نیستیم. اما خوبه که روایتمون حداقل در تلاش برای کامل شدن باشه نه روایت از توقف گاه هامون و شک هایی که براشون دنبال جواب نیستیم اما با اعتماد به نفس روایت شدن تو کتاب. بین روایت های نیمه اول کتاب شما حتی روایت یکی از زندانیان سیاسی سال ۸۸ رو هم می‌بینید که بنظرم به دلیل سیاست جدید کتابه...
اما نیمه دوم کتاب همون کاشوب همیشگی بود. همون ارامش و همون دل نشینی ادم هایی که امام حسین براشون تو زندگی جاریه. و روایتشون واقعا به دلم نشست...
کتاب رو پیشنهاد می‌کنم اما  اگه دوباره می‌تونستم شروعش کنم یه درمیون یکی از آخر و یکی از اول می‌خوندم تا شک های نیمه اول رو یقین نیمه دوم بشوره و ببره...
#کاشوب
#مهمان‌گاه