یادداشت ساناز پرچمی کاویانی

         عنوان کتاب ــ خانه لهستانی‌ها_ برایم تداعی کننده رمان خانه ادریسی‌ها بود ، همان رمان ششصد و خرده‌ای صفحه‌ای نچسب که تا صفحات پایانی کتاب منتظر بودم قلابم به داستان زندگی شخصیت‌هایش و ماجرای کتاب گیر کند که نکرد. داستان خانه لهستانی‌ها در ذهنم مثل همان بود که البته بعد از خواندنش نظرم کاملاً درباره‌اش تغییر کرد .

این کتاب روایت زندگی چند خانواده است که با هم در خانه‌ای بزرگ زندگی می‌کنند ، تمرکز داستان بیشتر بر روی زنان و سرنوشت آن‌هاست که از زبان پسر بچه‌ای ده ساله روایت می‌شود.

توصیف دقیق شخصیت‌ها و موقعیت‌های مختلف یکی از نقاط قوت داستان است .
داستان روان و خوشخوان است و فراز و فرود و پایان خوبی هم دارد .

 داستان‌هایی که درباره زنان و سرنوشت آنها است همیشه برایم جذاب بوده ، مثل همین کتاب .