یادداشت زهرا رضائی

        من معمولا کتاب های تتمه مجموعه ها را دوست ندارم.
احساس می کنم آن درک و حس خاصی که که با پایان خواندن آخرین کتاب چندگانه ها دارم رو خواندن کتاب دیگر به هم می ریزه، یا حداقل خواندنش احتمالا برام حس خاص و جدیدی در بر نداره
این بار گفتم که در برابر این پیش داوری بایستم و کتاب رو بخونم
 و خواندم
و باز هم همانطور شد که فکر می کردم. 
در مجموع چند قسمت رو دوست داشتم، که  متعلق به آینده بودند، اما بیشتر اطاله کلام داشت و به نظرم خود خواننده باید به خودش فرصت بده تا ماجراهای متمم کتاب در ذهنش خلق بشه.