یادداشت

        واقعا چه کلمه‌ای برای این شخصیت‌هایی که شکسپیر با خرد و تفکر زیاد ساخته و پرداخته میشه به کار برد.
واقعا چطور میشه لیدی مکبث شرور ترین زن تاریخ درام شناخته بشه و در عین حال ما در آخر نمایشنامه برای جنون خودکشی او دلسوزی کنیم.
یکی از ماندگار ترین و تصویری ترین صحنه‌ای که در این اثر هست همون پاک نشدن خون از دست لیدی مکبث زنی که به دنبال به قدرت رسیدن همسرش بود هست.
و اما مکبث چه میشه گفت؟ مردی جاه طلب؟ مغرور؟ قدرت طلب یا حتی یک قربانی؟ 
او قربانی لیدی مکبث بود و یا لیدی قربانی عشق و علاقه به همسر و قدرت و جایگاه همسر؟
زبان و تفکر قاصره از توصیف و تشخیص هدف و منظور کاراکترها و فقط باید خوند و به این که چرا شکسپیر هنوز هم مقام والایی داره پی برد.