یادداشت سوده عابدی

        شاید بشه گفت معدود نویسنده‌هایی هستند که می‌توانند از قالب نامه‌نگاری درست استفاده کنند و مفهوم مورد نظر خودشان را به خواننده منتقل کنند.
در داستان بیچارگان، فرم نامه‌نگاری خودش شیوه‌ی درست انتقال رنج و بدبختی شخصیت‌های کتاب است. کارمند فقیر و  ساده‌ی دون‌پایه‌ای  که هیچ ندارد جز نوشتن برای کسی که دوستش دارد. و  تلاش  می‌کند هربار بهتر بنویسد .

اوایل کتاب کمی گیج شدم اما کم‌کم وارد فضای داستان و خانه‌ی شخصیت‌ها شدم و حتی با آن‌ها خو گرفتم.  هربار، ماکار، کارمند پیر را تصور کردم با لباسهای وصله‌دار و اتاقی خالی، که نشسته و می‌نویسد.
داستایوسکی در جوانی چنین داستانی نوشته و شاهکار کرده.