یادداشت عطیه رنجبر

        چقدر ذهن شخصیت داستان بهم ریخته و آشفته بود . جملات نصفه و ناقص ، گذر مداوم از زمان حال به گذشته ، استفاده از کلمات زشت و لغات نامناسب و ... هم مزید علت میشد در اینکه تمام آن آشفتگی یکجا به خواننده منتقل شود . اما از جایی از داستان دلم برای آن زن سوخت، انگار توانستم آرزوهای دست نیافته اش ، احساسات سرکوب شده اش و اضطراب و نا امیدی از آینده اش را در آستانه میانسالی  درک کنم و با او همدردی کنم...
در کل راضی ام از خواندن این کتاب .