یادداشت نیما اکبرخانی

        پندراگن هم رفت جزو فانتزی هایی که خوش می گذره علی الخصوص ا ز آخر این کتاب که می شد دومین جلد از مجموعه ی ده تایی
نمی دونم باید توی ریویوی یه همچین کاری دقیقا چی بنویسم.
راستش من اینا رو می خونم چون دلم برای هری پاتر تنگ میشه و نمی دونم باید چیکار کنم.
نه اینکه بگم اثر بدیه نه خیلی هم خوبه و دست نویسنده ش درد نکنه 
ثانیا هم من چند تا کتاب رو با هم می خونم و همیشه یه کتاب این تیپی دارم برای تفریح و لذت بردن خودم. 
منظورم اینه که از اون تیپ کتاب هایی نیست که درک جدیدی از مسائلی خاص بده یا عمیق و انسان شناسانه بره دنبال  فلان و بیسار ولی به جاش هرچی اونا حال نمی دن این حال می ده 
فکر کنم اینا رو بیشتر کودک درونم می خونه تا خودم و بابتش خیلی هم خوشحالم
شما هم اگر کودک درونتون دنبال کتاب می گرده براش کتاب بخرید و یه وقتایی رو هم خالی کنید تا اونم مطالعه کنه