یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور
چند وقت پیش یکی از شخصیتهای فیلمی که تماشا میکردم دیالوگی گفت که این کتاب اون دیالوگ رو بارها و بارها برام تداعی کرد: (خانواده میتونن خیلی  بی رحم باشن)
خانواده با این پسر بچه کاری کرد که با وجود داشتن پدر و مادر و خواهر برادرهای زیاد در کوچکی رسما بی خانواده باشه و دل به محبت یک فرد غریبه ببنده که روزگار اون رو هم خیلی زود ازش گرفت .
با تمام این احوال این بچه چقدر مهربون بود و قلب بزرگی داشت و خونوادش چقدر کور بودن برای دیدن خوبیهای این بچه 😭
دلم خیلی تحت فشار اندوه کتابه و حقیقتا دلم نمیخواد چیز دیگه ای در مورد داستان خوب بود ، کشش داشت یا نکات ادبی و چیزهای دیگش بنویسم . شاید یه روزی برگشتم و یادداشتم رو کامل کردم ولی امروز حتی همینقدرم دلم نمیخواست بنویسم فقط برای اینکه یادم بمونه چی خوندم نوشتم 🥲