یادداشت مبارکه اکبرنیا

        نفس عمیقی می‌کشم و سعی می‌کنم یادداشت خوبی بنویسم😅 


در روی جلد کتاب می‌خوانید که کتاب " روایت همسایگی با یک خانواده‌ی فلسطینی" است. بعد در صفحه‌ی دوم یا سوم روی این مسئله تاکید می‌شود که اطلاعات برآمده از ساعت‌ها مصاحبه‌ست و واقعی. خب مخاطب کتاب را شروع می‌کند. کمی که پیش می‌رود و اگر شناختی از نویسنده و کارهای قبلش داشته باشد برایش سوال ایجاد می‌شود که خانم راوی و سهیل کیست؟ مگر روایت نبود؟ یعنی خانم اعتمادی به نقل از فرد دیگری نوشته؟ دست به دامان تحقیق و جستجو می‌شود و باز هم سر درنمی‌آورد که چه شده؟ چه خبر است؟ این شلم‌شوربا چیست؟ داستان است؟ واقعیت است؟ چیست؟ الحمدالله در شناسنامه کتاب هم چیزی نیامده. بعد دوستی برایت می‌گوید که این ادامه‌ی کتاب " الی..." خانم غفارحدادی است که داده‌اند خانم اعتمادی بنویسند. یعنی مخاطب ارزش کمی توضیح را مثلا در مقدمه نداشت؟ یعنی فقط من نمی‌فهمم که چه شده؟

خانم اعتمادی در بستر داستان و شخصیت‌های خیالی به گونه‌ای مصاحبه‌ها را پیاده کردند و به زور و با اصرار زیاد مطالب را پیوند زده‌اند. من انصافا خودم را بیچاره کردم که کتاب را تمام کنم. هیچ کشش و جذابیت و قلابی نداشت. اصلا دوست نداشتی بروی صفحه‌ی بعد. چرا؟ چون تعلیقی برایت وجود نداشت. شخصیت راوی برایم خیلی می‌لنگید. تغییر و تحولش هم و آخر چرا باید از چنین بستری استفاده کرد؟ هیچ کدام از نقاط دراماتیک اثر درنیامده. می‌خوانی و رد می‌شوی. نه تاثیری نه تاثری. اطلاعاتی که راجع به فلسطین می‌دهد تکراری و در حد مطالب ابتدایی‌ست. فقط برای افرادی مناسب است که هیچ چیزی از فلسطین ندانند. مدام فکر می‌کردم اگر بنا به داستان بود چرا از زوایه اول شخص استفاده نشد که کمی کار را دربیاورد. اصلا چرا خود طوبی شخصیت اصلی نباشد؟ وقتی یک سوم پایانی کتاب را به تنهایی روایت می‌کرد؟ جزئیات و حس‌و حال هم درنیامده. احساسم این است که مصاحبه‌ها خیلی کلی و بدون جزئیات بوده و نویسنده خواسته جای خالی را با چنین ترفندی پُر کند.
بعدتر فهمیدم کتاب برای نوجوان است. واقعا؟ امیدوارم که این مسئله درست نباشد. از چه لحاظ ممکن است قصه‌ی زن بارداری و همسرش برای نوجوانی مناسب باشد؟ اصلا محض رضای خدا کتاب یک نوجوان هم نداشته! باز هم اینجا چیز دیگری به ذهنم می‌رسد که نمی‌گویم!

من قول داده بودم که کتاب‌هایی با چنین مضامین را اینطور نقد نکنم ولی خانم اعتمادی من به عنوان یکی از مخاطب‌هایتان ناراحت و عصبانی‌ام! بابت اینکه حس می‌کنم ارزشی برایم قائل نیستید! آیا هدف فقط چاپ کتاب است یا چاپ کتابی تاثیرگذار؟ هدف چیست؟ از شما بعید بود.