یادداشت SeyedehZahra

        نیه توچکا رو با وجود نیمه کاره موندن دوست داشتم. همزمان من رو یاد چندین داستان کوتاه از داستایفسکی انداخت. جایی یاد بانوی میزبان افتادم. جای دیگه یاد دزد شرافتمند. از یه جایی منو یاد جینایر انداخت(عجیب اینه که تقریبا همزمان نوشته شدن و بعید میدونم کسی از این دو نویسنده از هم تاثیر گرفته باشن! نمیدونم!) حتی یه جا یاد دلاور خردسال افتادم. انگار قطعه قطعه از داستان‌های مختلف کنار هم چیده بود. حتی یه کوچولو یا نازک دل افتادم. حیف که نیمه کاره موند و هیچوقت به هر دلیلی ادامش نداد. شاید به این خاطر که بعد از سیبری دیگه فکرش متفاوت بوده و آنقدر دور مونده بود از داستان که ادامه نداد. با کمال تعجب بعد از خوندن از پوشکین دیگه نیمه کاره موندن این کتاب اذیتم نکرد.