یادداشت آنشرلی:))

        قطعا پنج ستاره هم برای این شاهکار کمه،خیلی زیاد مورد علاقه ی من بود،تاریخی بودنش،سیاسی بودنش و عاشقانه ی زیبایی که داشت رو شدیدا میپسندم.
چقدر این کتاب رو دوست دارم،انگار با لحظه لحظه اش زندگی کردم.... 
قطعا دلم برای اون شب هایی که ناپلئون و ژوزف با دزیره و ژولی توی باغ قدم میزدن،ژولی و ژوزف دست همدیگه رو پنهانی میگرفتن و تنهایی باهم صحبت میکردن،دزیره و ناپلئون باهم مسابقه ی دو میذاشتن و ناپلئون سرعتش رو کم میکرد و اجازه میداد دزیره بازی رو ببره تنگ میشه.و هنوزم با به یاد آوردن اولین بوسشون کلی ذوق میکنم:))) 
با اینکه کتاب طولانی ای بود ولی بازم با عشق و علاقه خوندمش و اصلا از خوندنش حتی  ذره  ای خسته نشدم،و ای کاش میشد یک روز تمام میتونستم برم توی اتاق مخفی خوم(در واقع این اتاق خیالیه)و اونجا یه روزه تمومش کنم. 
با عشق و شور و اشایاق به سمت جلد دوم میرم و امیدوارم توی اون جلد عاشفانه های بیشتری از ناپلئون و دزیره ببینیم،میدونم خیلی توقعم زیاده اما واقعا نمیشه؟:))
فکر کردم یه پایان با معنی و عجیبی داره ولی کلا پایانی نداشت در واقع،جلد اول و جلد دوم یه کتابن به خاطر همین هم پایان واقعی توی جلد دوم منتظرمه.
کتاب خیلی زیبایی بود،خیلی..!