یادداشت آرش میراحمدیان

        این اولین کتابی بود که از لم خوندم و از ایده‌ی داستان خیلی خوشم اومد. 
راستش خوندن بخش‌هایی که درباره مکانیزم سولاریس توضیح می‌داد حسابی ازم انرژی گرفت و خسته‌م کرد. منتها تصاویر فوق‌العاده‌ای از سیاره می‌ده که یه جاهایی انگار رو تریپی. 
ولی اصلی‌ترین دلیلی که باعث شد بتونم به داستان وصل بشم در واقع طرف احساسی ماجرا بود.
هنر لم توی این کتاب به نظم تعادلیه که بین علمی‌تخیلی سخت و نرم ایجاد کرده. اگه بخوام با یه مثال بگم این طوریه که به کارهای آرتور سی کلارک شبیه‌تره تا آسیموف و برای منی که وجه انسانی ع ت برام مهمه خوب کار کرد و خوندنش تجربه لذت بخشی بود.