یادداشت احمد بابائی

        «از جنگیدن خسته شده بود، خسته از زدن، خسته از نفرت ورزیدن، خسته از همه‌چیز، چنان خسته که دیگر طاقت نداشت و می‌کوشید دلش را با فراموشی کرخت کند.»

🔹پی‌یر و ژان داستانی معمولی، کوتاه و جذاب است که فراز و فرودش، تعلیقش و شخصیت پردازی هایش خواننده را تا انتهای ۱۹۰ صفحه با خود همراه می‌کند.

🔸داستانِ معمایی که به بیش از بیست سال پیش بازمی‌گردد و با رسیدن خبری به خانواده رولان ذهن پی‌یر (پسر بزرگ خانواده) را به خود مشغول می‌کند.
«پی‌یر و ژان» آمیزه‌ای از حسادت برادران، معمای خیانت و عشق و بیش از همه رابطه‌ی مادر و فرزندی است. 
کرده یا ناکرده مادر سایه‌ای بر رابطه او با فرزندانش و البته رابطه بین فرزندان می‌اندازد.

▪️شخصیت پردازی ها بسیار دقیق و کارشده هستند و بجز یکی، دو نفر مابقی  از تیپ  به شخصیت تبدیل شده‌اند. فضاسازی و پردازش محیط هم بسیار عالی است و تا انتهای داستان احساس بودن در شهری ساحلی داشتم.

📌مقدمه کتاب که از خود موپاسان است به راستی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین نوشته هایی بود که تاکنون در مورد نویسنده و منتقد خوانده‌ام و به نظرم از حیث اهمیت و جذابیت از داستان کمتر که نیست، چه بسا بیشتر هم باشد.