یادداشت

        «جنایت و مکافات»
فئودور داستایفسکی
خشم چیست؟ این حجم انبوه از نفرت و دل بهم زدگی از کجا می آید؟‌ حس تهوع ناشی از مشاهده ی رزایل اخلاقی موجود در جامعه چگونه التیام میابد؟
آیا هدف وسیله را توجیه می کند؟ آیا قدرت مطلق توجیه گر هرگونه اعمال خشونت و تجاوزگری است؟
اینها برخی از سوالات مهمی است که با مطالعه ی این رمان مهم برای مخاطب طرح می گردد.
داستان را لو نخواهم داد، اما اگر بخواهم حس خودم را نسبت به اثر بگویم، می توانم بگم که از گفتگوهای روانکاوانه پورفیری و راسکولنیکف لذت بردم،از انتخاب سونیا برای تکیه گاه شدن شخصیت متزلزل راسکولنیکف حیرت کردم(انتخابی که در فیلم های وسترن آمریکایی هم تقلید شد)،از لودگی های مادر سونیا که هنرمندانه حس ترحم و دلسوزی مخاطب را بر می انگیزاند خوشم آمد،اما با تمام اینها حجم داستان بی دلیل اینقدر طولانی شده چرا که نشان دادن مکافات عمل رودیون این همه جزئیات غیر مرتبط با پرونده را طلب نمی کرد.
این بلندترین کتاب این دوره از مطالعات من بود و با این حال از کارهای خوب داستایفسکی برای خود من به شمار می آید.