یادداشت مهدیه معصومی

                این کتاب رو اول به خاطر ایرج پزشکزاد و بعد به خاطر شخص حضرت حافظ خوندم؛ اما اصلا داستان و قلم نویسنده را دوست نداشتم. 



از این که کتابی رو نصفه بخونم و ندونم در آخر داستان ماجرا چطور پیش رفته احساس خوبی ندارم.
اصلا مشکل من اینه که فکر می کنم اگه دفعه اول از داستان خوشم نیاد حتما باید دوباره تلاش کنم و به زور هم که شده کتاب رو تموم کنم.
این کتاب هم جزو همون ها بود.