یادداشت عین راء

        کارمن که از مادر ایرانیِ مسلمان و پدر مسیحی متولد می شود و بزرگ شده ی ژنو است، از خاطرات بچگی اش در ایران و آشنایی با برادر اسامه بن لادن و ازدواج با او و سپس خاطراتش از خاندان بن لادن و عربستانِ قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران می گوید. 

 کارمن در این کتاب سعی کرده است غرب را بهشت آزاد و خودش را حامیِ آن نشان بدهد و ثانیا عربستان سعودی را، وهابیت را خصوصا، کارخانه تولید تروریست. و صحت این دو مدعا را از طریق مشاهداتی که بیان می کند خیلی نمی توان سنجید و نیاز به گزاره های بیشتری هست تا صحت سنجی شود. اما نکات فوق العاده ای لا به لای کلمات کتاب می توان پیدا کرد. از جمله تاثیراتی که انقلاب اسلامی بر اوضاع جهان گذاشت یا حتی اینکه او از ازدواجش پشیمان نبود و همسرش را عاشقانه دوست داشت، همسری که سعودی بود البته با اخلاقی غربی، و یا مسائلی نظیر اوضاع و احوال عرب های سعودی و نکاتی از این قبیل. 

 یکی از نکات دیگری که با خواندن کتاب می توان به آن دست پیدا کرد، مسئله ی نوع نگاه یک غیر مسلمان به اعمال و رفتارهای مسلمانان است. این نگاه هم در نوع خودش جالب است. نفرت نویسنده نسبت به شرایطی که تجربه کرده است گاهی چنان بالا می گیرد که با همه خودنگهداری هایش، توهین های صریحی به زنان وهابی دارد. به همین علت و نوع نگاهش، شاید برای کسی که مبانی محکمی در مسائل زنان ندارد، خواندن این کتاب چندان مناسب نباشد.

شیوه نگارش کتاب، اگر چه با داستان شروع می شود ولی ادامه آن به صورت موضوعی است و همین برای کسی که دنبال خواندنِ داستان است شاید زیاد جالب نباشد که گاهی یکی دو فصل بین خط سیر داستان ها فاصله می افتد.