یادداشت آروشا دهقان

        تاریخ سرگذشت نسل‌هاست
داستان رنج، ستم و شادی
ایستادگی، شکست، جنگ و صلح
مهاجرت‌ها، پای‌فشردن‌ها، بازگشتن‌ها
سنگ‌قبرهای بدون نام، آدم‌های هویت‌باخته، ریشه‌ها، زادگاه
پاچینکو داستان چهار نسل از خانواده‌ی مهاجر کره‌ایست، مثل هزاران خانواده‌ی دیگر که هیچ کس نامشان را هم نمی‌داند؛ نسل‌هایی بی‌نشان که سازندگان تاریخند.
———————————
پ.ن 1: اگر شما هم مثل من نمی‌دونید پاچینکو چیه باید بگم که من به جاتون سرچ کردم. یک بازی ژاپنی مثل پین بال هست که برای قمار هم استفاده میشه اما بهتون پول واقعی نمیده و فقط می‌تونید جایزه بگیرید. ( قمار با پول واقعی در ژآپن غیرقانونیه.)

پ.ن 2: از روی این کتاب یک مینی سریال هم ساخته شده که محصول مشترک کره، ژاپن و آمریکاست و در اپل‌تی‌وی پخش شده.
من بعد از خوانش کتاب سراغ سریال رفتم و به شما هم پیشنهاد می‌کنم که همین کار رو انجام بدید. فضاسازی بسیار خوبی داره و یکی از مهم‌ترین مزیت‌هاش نسبت به کتاب اینه که شما اختلاف زبان‌ها رو می‌شنوید؛ چیزی که در کتاب مشخص نیست!
اگر هم با فضای اون روزهای شرق آسیا آشنا نباشید سریال خیلی در تصویرسازی کمکتون می‌کنه. مونتاژها عالیه و انتخاب بازیگرش حرف نداره (از این نظر که چهره‌های عروسکی و عملی نمی‌بینید. همه‌ی چهره‌ها همون تیپیکال سنتی چشم بادومی‌هاست.). تیتراژش هم جز معدود تیتراژهایی بود که هر قسمت تماشاش کردم و نزدم بره.😅
اما ...
کتاب پایان‌بندی بهتری داره و اگر کتاب رو نخونده باشید ممکنه بعضی جاهای سریال براتون گنگ باشه چون خیلی سریع از بعضی شخصیت‌ها و حوادث می‌گذره. در واقع نقطه‌ی کانونی سریال و کتاب کمی با هم اختلاف دارند.