یادداشت ماری
1404/4/16
یک داستان طنز و روایت عاشقانه یک پسربچه که راوی داستانه و یک دایی جان که علاقه زیادی به ناپلئون داره و همیشه خاطرات خیالی زیادی از جنگ ها و رشادت هاش تعریف میکنه. نقطه اوج داستان برای من اول و آخر کتاب بود.اوایل که هنوز شخصیت ها و شوخیاشون برای آدم تازگی داره خیلی میخندی و طنزش شیرینه.ولی اواسطش دیگه برات خنده دار نیست چون یه جورایی تکراری میشه. برای یه بار خوندن کتاب بدی نیست.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.