یادداشت حیدر عبداله زاده

        رمان «بیگانه» اثر آلبر کامو، یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های ادبیات اگزیستانسیالیستی و پوچ‌گرایی قرن بیستم است. این اثر با زبانی ساده و روان، داستان مردی به نام مرسو را روایت می‌کند که در برابر مرگ، زندگی، عشق و عدالت، واکنشی سرد و بی‌احساس نشان می‌دهد. رفتارهای او، به‌ویژه در قبال مرگ مادرش و قتلی که مرتکب می‌شود، جامعه را وامی‌دارد که او را به‌خاطر «بی‌تفاوتی»اش محکوم کند، نه صرفاً به‌خاطر جرمش.

درون‌مایه‌ی اصلی کتاب، پوچی زندگی و بی‌معنایی تلاش انسان برای یافتن معنا در جهانی بی‌اعتنا است. مرسو نماد انسانی است که با حقیقت عریان زندگی روبرو می‌شود، بدون توجیهات مذهبی یا اخلاقی.