یادداشت

        یک داستانِ بلندِ جان‌دار
سعی کردم تحت تاثیر تعریف‌ها قرار نگیرم و نظر مستقل داشته باشم. 
«سخت‌پوست» شاهکار و خارق العاده است؟ خیر. 
ارزش خواندن دارد؟ بله، از چند جنبه.
در «سخت‌پوست» با داستانی درست و به اندازه مواجهیم. فضاسازی قوی از نقاط قوت نویسنده است که کاملا در خدمت داستان درآمده. فلش‌بک‌ها شخصیت‌ها را تا حد قابل قبولی می‌شناساند و ارجاعات تاریخی معاصر بر باورپذیری داستان و ارتباط مخاطب می‌افزاید. 
ساناز اسدی «سخت‌پوست» را در قله شروع کرده و در قله تمام می‌کند. گیرم بین این دو قله مسیر کسالت‌باری پیموده شود. زندگی مگر همین نیست؟

بعد از اتمام کتاب فکر می‌کردم، ما چه آسان شبیه کسانی می‌شویم که نمی‌پسندیمشان...