یادداشت احمد بابائی

                «روح از هر چه ساخته شده باشد، جنس روح او و من از یک جنس است.»

🔺بلندی های بادگیر متفاوت ترین عاشقانه کلاسیکی بود که تاکنون خوانده‌ام.نوعی عشق که بوی انتقام و رذالت می‌دهد. 
نوع روایت داستان برای یک اثر کلاسیک، بسیار نوآورانه و البته به جا بود. 
در کل داستان تقریباً تمام شخصیت ها کاملاً پخته می‌شوند و کمتر تیپی در داستان باقی می‌ماند.
بعید می‌دانم هیچگاه هیت کلیف را فراموش کنم. مردی که از عصر گوتیک ناگهان به عصر رمانتیک نازل شده است و رنگ ادبیات گوتیک را به این بوم رمانتیک می‌پاشد.

🔸 در مورد این کتاب در طی این صد و اندی سال که چاپش می‌گذرد، نقد ها و یادداشت های زیادی نوشته شده‌است. یکی از اصلی‌ترین بحث ها پیرامون مکتب و سبک ادبی کتاب است. 
کتاب آمیزه‌ای از ادبیات گوتیک و ادبیات رمانتیک است و حتی به رئالیسم ادبی هم تنه می‌زند.
این دو سبک در دو عمارت داستان هم نمود دارد؛خود ودرینگ هایتز بخش گوتیک داستان است و کراس گرنج بخش رمانتیک داستان.

🔹در  کل این عاشقانه را باید در دسته‌ای کاملاً متفاوت از دیگر هم‌نوعانش قرار داد.