یادداشت زهره دلجوی کجاباد زهره دلجوی کجاباد 1404/3/6 انسان تنهاست. دنیای تلخ اطرافش را جرعه‌جرعه می‌نوشد که مست شود و تنهایی‌اش را فراموش کند. احتضار مستی را از سر آدم بیرون می‌کند. آن وقت تازه یادش می‌افتد چه‌قدر در این بی‌نهایت تاریک تنهاست. 30 0 2 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
