یادداشت آرامه بصیرتی

        این کتاب خیلی برام حس همذات‌پنداری داشت، دیشب نشستم تکه‌هاییش که خیلی بهم نزدیک بود دوباره خوندم.
اینکه عنوان و تصویر کتاب در شروع انگار از سنگ کلیه زن گرفته شده و جلوتر که میریم میبینیم از سنگ شدن قلب و روانش گرفته شده. تا یه جایی منتظری و تلاش می‌کن، غم میخوری، نا امید میشی و یه جایی بعد از ۲۰، ۳۰ سال میشی یه تیکه سنگ و و فقط ادامه می‌دی و منتظری دیگه از خواب پانشی‌.. رمان اتفاق خاصی نداره ولی زندگی زن‌هاییه که فقط زنده موندن درحالی که مرده‌ن.