یادداشت مریم علویان

        این‌که به گاندی چه امتیازی می‌دهیم با امتیازی که به کتاب می‌دهیم تفاوت روشنی دارد!
انتظار داشتم حالا که این سری کتاب‌ها، راوی اول شخص را به عنوان ابزاری با امکان‌ها و محدودیت‌هایش به دست نویسنده داده، نویسنده در جاهای فراوانی که موقعیت مناسبی بود، بیش‌تر با دردهای درونی و اندیشه‌های گاندی و تاثیراتی که او به عنوان یک انسان و به عنوان یک رهبر گرفته، همراه شود اما این همراهی محدود به روایتی کلی با کم‌ترین میزان درونی شدن مانده بود.